wikipoemes
paul-verlaine

Paul Verlaine

alain-bosquet

Alain Bosquet

jules-laforgue

Jules Laforgue

jacques-prevert

Jacques Prévert

pierre-reverdy

Pierre Reverdy

max-jacob

Max Jacob

clement-marot

Clément Marot

aime-cesaire

Aimé Césaire

henri-michaux

Henri Michaux

victor-hugo

Victor Hugo

robert-desnos

Robert Desnos

blaise-cendrars

Blaise Cendrars

rene-char

René Char

charles-baudelaire

Charles Baudelaire

georges-mogin

Georges Mogin

andree-chedid

Andrée Chedid

guillaume-apollinaire

Guillaume Apollinaire

Louis Aragon

arthur-rimbaud

Arthur Rimbaud

francis-jammes

Francis Jammes


Devenir membre
 
 
auteurs essais
 

Peire Raimon de Toulouse



No 6 de bartsch - Chanson


Chanson / Poémes d'Peire Raimon de Toulouse





I.




De fin'amor son tot mei pensamen


E mei desir e mei meillor jornal


E pres d'Amor voill aver mon ostal,


Per so car fis ab fin cor finamen


Li·m sui renduz, setot ben no m'acoil;


E ges per tan de leis servir no·m toil,


Setot son greu e perillos li fais


Qe fai als seus soven
Amors sofrir.



II.




Pero m'a fait
Amors tan d'onramen


Qe mai e mels ab ferm cor natural


Am qe nuls hom; ni non dic qom ni qal,


Tot per paor de malvais parlamen;


Mas lo dolz ris e la faz e·ill beil oil


E sa faichos plaisenz de bel escoil


E·l gai solaz e·l gen parlar no·m lais


Mostra quals es a cel qi sap chausir.



III.




E car tan son vostre ric faiç valen,


Humils temen vos port amor coral;


Q'el mon non a amador tan leial


Qom eu vos sui, dompna, ses falimen.


E sai qe faiz ardimen et orguoil,


S'eu dic qe·us am, per qe·s taing q'eu en moil


Mos oilz soven, car anc de mi no·s tais


Q'en tan ric loc per amar mon cor vir.



IV.




Las! non pot hom retener son talen


Q'ades no an lai don plus fort li cal,


E si non a mais dolor e gran mal,


E seg ades son mal ad escien;


E sapiaz, domna, qe om plus mi doil


Ades mi creis l'amor e· bes qe·us voil;


C'us dolz pensar plaisenz del cor me nais


Qe noit ni jor no·s pot de vos partir.



V.




No·us aus merce clamar mo chausimen,


Car de valer no·us trob par ni egal;


Pero qan hom als seus socor e val,


Bella domna, fai son pro veramen.


E car tenez de pretz l'auzor capdoil


E de beltat, ades mais q'eu non soil


Vos voil servir, et no·m part ni·m biais


De vostr'onor amar e car tenir.



VI.




Domna valens, mais vos désir e·us voilh


Que tot lo mon, qar fin'amors m'atrais


Vostre bel cors don me lau de cauçir.



VII.




Ser
Rambertis de
Buvalel acoil


Prez et valor et anc jorn no s'estrais


De granz solaz e de joi mantenir.



Contact - Membres - Conditions d'utilisation

© WikiPoemes - Droits de reproduction et de diffusion réservés.

Peire Raimon de Toulouse
(1180 - 1220)
Portrait de Peire Raimon de Toulouse
mobile-img